In ontmoetingshuis 't Stoofje werken we volgens de waarden van Franciscus van Assisi: eenvoud, aandacht, respect voor de aarde, omzien naar elkaar. Dat doen we al sinds drie zusters 't Stoofje in 1974 oprichtten.
Franciscus leefde in de middeleeuwen in het stadje Assisi in Italië. Zijn vader verkocht stoffen en was heel rijk. Franciscus hield van feesten met zijn vrienden, van meisjes en van muziek maken. Hij wilde een rijke, beroemde ridder worden. Op een dag was het zover: hij trok zijn splinternieuwe harnas aan, stapte op zijn paard en ging op weg naar het leger.
Maar hij kwam daar niet aan. Onderweg zag hij namelijk een man aan de kant van de weg. De man had lepra, een heel besmettelijke ziekte waaraan je in die tijd zeker dood ging. We weten niet precies waarom, maar Franciscus stapte van zijn paard, omhelsde de zieke, besmettelijke man, gaf zijn harnas aan hem en ging naar huis. Daar ging hij in armoede verder leven, voor zieken zorgen en bidden.
Dat is nogal een ommezwaai! Duizenden mannen en vrouwen vonden dat zo inspirerend, dat ze net als hij wilden leven.
Franciscus inspireert ons om ook in deze tijd steeds weer te kiezen voor de ander in plaats van voor rijkdom. En om dat niet alleen te zeggen, maar ook echt te doen. Hij wilde zijn handen laten werken voor kwetsbare mensen en voor de aarde. Hij vond het zelfs zo belangrijk, dat hij het in zijn testament heeft gezet:
“En ik werkte met mijn handen
en ik wil werken;
en het is mijn uitdrukkelijke wil
dat alle broeders handwerk verrichten
dat bij ons leven past.”
Bij ’t Stoofje doen we dat ook. In totaal werken er maar liefst vijftig vrijwilligers bij ons. Zes middagen in de week schenken we koffie en thee aan mensen die behoefte hebben aan een praatje. Mensen kunnen ook bij ons komen eten, knutselen of Nederlands leren. Iedereen die wel een beetje aandacht kan gebruiken, is welkom in ons ontmoetingshuis. Hier mag je zijn wie je bent.
We hebben bij ’t Stoofje ook een tweedehands winkel waar alle spullen lage prijsjes hebben, zodat mensen die weinig geld hebben deze ook kunnen kopen. We kopen zelf bijna nooit iets nieuw, scheiden ons afval goed, vangen kamerplanten op en we hebben een biologische moestuin: het Wij-landje. Want we doen het samen, met elkaar en met de aarde.
Bidden doen we ook, al noemen wij dat mediteren. Dan staan we even stil, tussen al het werk door. In de stilte proberen we te horen wat het leven van ons vraagt. Om dat vervolgens te gaan doen, zoals Franciscus deed.